Πίσω στο παρελθόν του Ξενοδοχείου
Το συγκρότημα στο οποίο στεγάζεται το Papigo Towers Mountain Lodge, δεν εναρμονίζεται μόνο με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το τοπίο της περιοχής, αλλά φέρει και μια μακρά ιστορία.
Περισσοτερες ΠληροφοριεςΑποτελείται από δυο κτίρια το ένα εκ των οποίων χρονολογείται από τις αρχές του 19ου αιώνα και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των Ζαγοροχωρίων και γενικότερα της Ηπείρου, κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα. Η ανακαίνιση του ολοκληρώθηκε το 2007, έπειτα από μεγάλη προσπάθεια και μεράκι των ιδιοκτητών, που μαζί με τη δημιουργία του δεύτερου κτιρίου, η οποία βασίστηκε στο ξύλο και την πέτρα, συνθέτουν ένα ιδιαίτερα μεγαλοπρεπές οικιστικό σύνολο στην αετοφωλιά της Πίνδου.
Η μοναδικότητα του τοπίου
Τα Ζαγοροχώρια βρίσκονται σε μια ορεινή και εξαιρετικά δύσβατη περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα η μετανάστευση να ξεκινήσει πολύ νωρίς και εδώ όπως και στην υπόλοιπη Ήπειρο.
Ήδη από τα πρώιμα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας οι άρρενες κυρίως της οικογένειας μετανάστευαν για ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό και εγκαταστάθηκαν κυρίως στις Παραδουνάβιες περιοχές, αλλά και στην Βιέννη, την Μόσχα, την Λειψία.
Με το πέρασμα των χρόνων και έπειτα από σκληρή δουλεία οι περισσότεροι έγιναν πλούσιοι έμποροι, που ποτέ όμως δεν ξέχασαν, αλλά ευεργέτησαν τον τόπο τους.
Σε συνδυασμό και με τα προνόμια που είχε παραχωρήσει η Οθωμανική διοίκηση, κατά την διάρκεια του μεσαίωνα, η περιοχή βίωσε τεράστια οικονομική και πνευματική ευημερία γεγονός που απεικονίζεται στα εντυπωσιακά και καλαίσθητα ανθρώπινα δημιουργήματα, όπως τα μεγάλα λιθόκτιστα γεφύρια και καλντερίμια, τα σχολεία, οι περίτεχνες εκκλησίες και τα μεγαλοπρεπή αρχοντικά, τα οποία παραμένουν αλώβητα στο πέρασμα του χρόνου και δημιουργούν την μοναδικότητα του σημερινού τοπίου.
Το Αρχοντικό της Μανθίτσας
Το όνειρο για τη δημιουργία του Papigo Towers Mountain Lodge βρήκε στέγη σε ένα διώροφο μεγαλοπρεπές οίκημα, το αρχοντικό της Μανθίτσας, το οποίο κτίστηκε το 1832 και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα και καλοδιατηρημένα αρχοντικά στο Πάπιγκο.
Διαβαίνοντας την περίτεχνη είσοδο της περιτοιχισμένης αυλής, βρίσκεται το αρχοντικό χτισμένο από τοπική πέτρα, με τοίχους πάχους ενός μέτρου και στέγη από σχιστόπλακες. Εξαιτίας του μεγάλου βάρους της πέτρινης στέγης, στους ορόφους χρησιμοποιούσαν για τα πατώματα αποκλειστικά ξύλο. Η είσοδος του σπιτιού βγάζει στο χωλ, το λεγόμενο Χαγιάτι, που οδηγεί στα γειτονικά δωμάτια, τα οποία χρησίμευαν για την οικογένεια, με ένα εντοιχισμένο ντουλάπι το καθένα, τη Μεσάντρα, αλλά και στην Μπίμτσα το εντυπωσιακότερο δωμάτιο του σπιτιού με τον πέτρινο θόλο.
Η ξύλινη σκάλα οδηγεί από το Χαγιάτι στην είσοδο του επάνω ορόφου, την Κρεβάτα ανάμεσα στο Μαντζάτο και τους Οντάδες. Το Μαντζάτο ήταν το βασικό δωμάτιο για τους χειμερινούς μήνες με τζάκι, τάβλα (τραπέζι) και καθιστικούς χώρους, τα λεγόμενα μπάσια. Οι Οντάδες διαθέτουν τζάκι με ζωγραφιές από λουλούδια, είναι τα πιο ευρύχωρα δωμάτια και χρησίμευαν για την υποδοχή των επισκεπτών.
Το υπόγειο του σπιτιού περιλαμβάνει κελάρια και άλλους χώρους αποθήκευσης. Εξαιτίας του γκρίζου τοπίου, χρησιμοποιούσαν πολύ χρώμα στο εσωτερικό, όπως τοιχογραφίες με παραστάσεις από την φύση, πολύχρωμα ταβάνια και ροζέτες.
